Zo’n vier jaar geleden werd mijn oudste kindje (een zoon) geboren. Vanaf het moment dat ik wist dat ik in verwachting was, wist ik dat mijn kind borstvoeding zou krijgen. Voor mij was dit geen vraag maar een logisch vervolg op een zwangerschap en geboorte.
Direct na de geboorte dronk mijn zoon voor het bij mij aan de borst. Een intens en onvergetelijk moment. Het gevoel dat mijn lichaam instaat was om mijn kind alles te geven wat het nodig had is onbeschrijfelijk en groots. Tegelijk voelde ik ook dat er iets niet helemaal klopte; pijn. De meest vreemde tips van random mensen volgende ik op; gewoon doorzetten, die pijn hoort erbij in het begin.
In het verloop van kraamweek werd deze pijn zo onverdraaglijk dat ik bijna overwoog om over te stappen op kunstvoeding. Het gevoel van falen naar mijn kind ontstond direct en ik wilde het echt niet opgeven. Samen met mijn kraamverzorgende zochten we naar oplossingen maar beter werd het niet. Mijn tepels deden dusdanig (ook als er niet gedronken werd) zeer dat ik ben gaan kolven. Dat verlichtte iets maar dat is niet wat ik wilde.
Ik besprak dit probleem ook met mijn verloskundige en zij raadde direct aan om een lactatiekundige te contacteren en benoemde Geerte. ‘Een lactatiekundige? Nooit eerder van gehoord. Ik heb gewoon een baby en twee borsten... Dan is het toch klaar? Hoe moeilijk kan het zijn?!’ Zo was mijn beeld. Toch heb ik direct contact gezocht met Geerte want de pijn was ècht geen doen.
Geerte was er geloof ik dezelfde dag nog. Mijn hoop lag écht in haar handen, al had ik nog steeds géén idee wat ze zou gaan doen.
Vanaf het moment dat ze binnenkwam had ik direct vertrouwen in haar. Ze was liefdevol èn direct. Ze nam een anamnese af en keek mee met een voeding. Nog wat overige vragen volgde. Ik merkte aan haar dat ze heel goed wist waar zij over sprak. En ook; pijn bij het voeden is nooit normaal. Er volgde een reeks goede tips wat betreft de aanlegtechniek etc. Om het verhaal wat bondig te maken; de pijn verdween niet. We kwamen erachter dat ik waarschijnlijk iets anders onder de leden had. Iets waar Geerte of andere lactatiekundige geen vat op had. Na een jaar verdween de pijn na een consult bij een homeopaat. Er was niks mis met de drinktechniek van mijn zoon. In de tussentijd is Geerte veel bij mij geweest om te kijken hoe het voeden toch prettig kon blijven. Ik besloot fulltime te gaan kolven. Ik kan je vertellen; dat vergt een HOOP. Met een geweldige Kolf van Geerte ging dit super goed. Zij heeft mij alle technieken van het kolven geleerd, tips over welke flessen dan het beste waren om de moedermelk in te geven, etc. En geduld. Geerte heeft zoveel geduld met mij gehad.
Toen mijn zoon 9 maanden was, werd ik zwanger van mijn dochter. Vreugde! Maar ook angst. Ik kolfde nog fulltime voor mijn oudste. En uiteraard zou mijn nieuwe kindje ook borstvoeding gaan krijgen. Hoe ging ik dit doen?!
Direct heb ik Geerte weer gebeld; paniek! Help mij! En dat deed ze. Een geruststellend betoog volgde en ik was oprecht gerustgesteld. (En dat is nog een hele kunst bij mij). Geerte gaf mij mijn vertrouwen terug; dit komt goed. We gaan dit doen. Okay, ontspanning.
Langzaam liep door de zwangerschapshormonen mijn melk wat terug. Geerte leerde mij nieuwe kolftechnieken om dit ‘tegen te gaan’. Op deze manier heb ik tot 6 maanden van mijn zwangerschap kunnen door kolven. Mijn melk raakte echt op en omdat ik persé wilde dat mijn zoon al het goede uit borstvoeding kon halen, hielp Geerte mij met het zoeken naar donormelk. Ook dat lukte! Mijn zoon kreeg van een aantal verschillende betrouwbare vrouwen melk.
In de tussentijd sprak ik met Geerte af dat zij, wanneer nodig, direct na de geboorte zou komen. En dit was nodig. Een super fijne geboorte en mijn verse dochter dronk geweldig. Maar wéér pijn. Gelukkig wel ‘andere’ pijn. Kloven, bloed, dat soort. Geerte kwam langs en keek direct mee. (Én ze smeerde ook nog een boterham voor me. ;-)) Door haar advies zakte de pijn, de kloven heelden en alle ellende was voorbij. Een nieuwe tijd brak aan. Ik voedde voor het eerst pijnloos aan de borst. Wauw.
Ik hield contact met Geerte over het verloop. Dat was heel prettig. Het gaf me extra houvast.
Twee totaal verschillende borstvoedingsavonturen met twee verschillende kindjes. Geerte heeft mij in alles bijgestaan en alle wensen die ik hieraan had, mogelijk gemaakt. Hoe cliché het ook klinkt, maar zonder Geerte had ik dit allemaal niet vol kunnen houden. Zij was mijn rots in de branding, mijn reddende engel tussen mijn kraamtranen door.
Dank je wel lieve Geerte, voor alle hulp, alle gesprekken, al jouw adviezen. En ook voor jouw vertrouwen in mij als moeder. Je bent onmisbaar.
Via mijn kraamverzorgster en verloskundige ben ik bij Geerte terecht gekomen. Het borst voeden van mijn zoontje was de eerste dagen pijnlijk. Geerte stond vrijwel meteen paraat en heeft mij en mijn zoontje heel goed en snel kunnen helpen. Het geven van borstvoeding werd fijn en deed geen pijn meer!
Na een aantal maanden ben ik de borstvoeding gaan afbouwen om langzaam over te gaan op flesvoeding. Ook hier een hele goede begeleiding, advies en steun gehad! Ik kan elke mama Geerte aanraden!
Super goed en snel geholpen door Geerte. Ik dacht dat de borstvoeding al heel goed ging (mijn zoon dronk goed), maar het kolven lukte me maar niet. Geerte een appje gestuurd voor hulp, ze kon al binnen 2 dagen langskomen. Ze heeft mijn kolfapparaat doorgemeten en deze bleek niet meer sterk genoeg. Direct bij haar een nieuwe aangeschaft. Ook heeft ze meegekeken bij het voeden, waar ze nog verbeterpunten heeft gegeven mbt het aanhappen. Het voeden gaat nu veel beter en sneller! Het consult werd vergoed door mijn zorgverzekeraar.
Na 4 maanden voeden met een kloof en al bij de huisarts geweest te zijn zò blij dat ik contact op heb genomen met Geerte! Ze heeft echt verstand van zaken en is ook nog eens lief en begripvol!
Zo’n vier jaar geleden werd mijn oudste kindje (een zoon) geboren. Vanaf het moment dat ik wist dat ik in verwachting was, wist ik dat mijn kind borstvoeding zou krijgen. Voor mij was dit geen vraag maar een logisch vervolg op een zwangerschap en geboorte.
Direct na de geboorte dronk mijn zoon voor het bij mij aan de borst. Een intens en onvergetelijk moment. Het gevoel dat mijn lichaam instaat was om mijn kind alles te geven wat het nodig had is onbeschrijfelijk en groots. Tegelijk voelde ik ook dat er iets niet helemaal klopte; pijn. De meest vreemde tips van random mensen volgende ik op; gewoon doorzetten, die pijn hoort erbij in het begin.
In het verloop van kraamweek werd deze pijn zo onverdraaglijk dat ik bijna overwoog om over te stappen op kunstvoeding. Het gevoel van falen naar mijn kind ontstond direct en ik wilde het echt niet opgeven. Samen met mijn kraamverzorgende zochten we naar oplossingen maar beter werd het niet. Mijn tepels deden dusdanig (ook als er niet gedronken werd) zeer dat ik ben gaan kolven. Dat verlichtte iets maar dat is niet wat ik wilde.
Ik besprak dit probleem ook met mijn verloskundige en zij raadde direct aan om een lactatiekundige te contacteren en benoemde Geerte. ‘Een lactatiekundige? Nooit eerder van gehoord. Ik heb gewoon een baby en twee borsten... Dan is het toch klaar? Hoe moeilijk kan het zijn?!’ Zo was mijn beeld. Toch heb ik direct contact gezocht met Geerte want de pijn was ècht geen doen.
Geerte was er geloof ik dezelfde dag nog. Mijn hoop lag écht in haar handen, al had ik nog steeds géén idee wat ze zou gaan doen.
Vanaf het moment dat ze binnenkwam had ik direct vertrouwen in haar. Ze was liefdevol èn direct. Ze nam een anamnese af en keek mee met een voeding. Nog wat overige vragen volgde. Ik merkte aan haar dat ze heel goed wist waar zij over sprak. En ook; pijn bij het voeden is nooit normaal. Er volgde een reeks goede tips wat betreft de aanlegtechniek etc. Om het verhaal wat bondig te maken; de pijn verdween niet. We kwamen erachter dat ik waarschijnlijk iets anders onder de leden had. Iets waar Geerte of andere lactatiekundige geen vat op had. Na een jaar verdween de pijn na een consult bij een homeopaat. Er was niks mis met de drinktechniek van mijn zoon. In de tussentijd is Geerte veel bij mij geweest om te kijken hoe het voeden toch prettig kon blijven. Ik besloot fulltime te gaan kolven. Ik kan je vertellen; dat vergt een HOOP. Met een geweldige Kolf van Geerte ging dit super goed. Zij heeft mij alle technieken van het kolven geleerd, tips over welke flessen dan het beste waren om de moedermelk in te geven, etc. En geduld. Geerte heeft zoveel geduld met mij gehad.
Toen mijn zoon 9 maanden was, werd ik zwanger van mijn dochter. Vreugde! Maar ook angst. Ik kolfde nog fulltime voor mijn oudste. En uiteraard zou mijn nieuwe kindje ook borstvoeding gaan krijgen. Hoe ging ik dit doen?!
Direct heb ik Geerte weer gebeld; paniek! Help mij! En dat deed ze. Een geruststellend betoog volgde en ik was oprecht gerustgesteld. (En dat is nog een hele kunst bij mij). Geerte gaf mij mijn vertrouwen terug; dit komt goed. We gaan dit doen. Okay, ontspanning.
Langzaam liep door de zwangerschapshormonen mijn melk wat terug. Geerte leerde mij nieuwe kolftechnieken om dit ‘tegen te gaan’. Op deze manier heb ik tot 6 maanden van mijn zwangerschap kunnen door kolven. Mijn melk raakte echt op en omdat ik persé wilde dat mijn zoon al het goede uit borstvoeding kon halen, hielp Geerte mij met het zoeken naar donormelk. Ook dat lukte! Mijn zoon kreeg van een aantal verschillende betrouwbare vrouwen melk.
In de tussentijd sprak ik met Geerte af dat zij, wanneer nodig, direct na de geboorte zou komen. En dit was nodig. Een super fijne geboorte en mijn verse dochter dronk geweldig. Maar wéér pijn. Gelukkig wel ‘andere’ pijn. Kloven, bloed, dat soort. Geerte kwam langs en keek direct mee. (Én ze smeerde ook nog een boterham voor me. ;-)) Door haar advies zakte de pijn, de kloven heelden en alle ellende was voorbij. Een nieuwe tijd brak aan. Ik voedde voor het eerst pijnloos aan de borst. Wauw.
Ik hield contact met Geerte over het verloop. Dat was heel prettig. Het gaf me extra houvast.
Twee totaal verschillende borstvoedingsavonturen met twee verschillende kindjes. Geerte heeft mij in alles bijgestaan en alle wensen die ik hieraan had, mogelijk gemaakt. Hoe cliché het ook klinkt, maar zonder Geerte had ik dit allemaal niet vol kunnen houden. Zij was mijn rots in de branding, mijn reddende engel tussen mijn kraamtranen door.
Dank je wel lieve Geerte, voor alle hulp, alle gesprekken, al jouw adviezen. En ook voor jouw vertrouwen in mij als moeder. Je bent onmisbaar.
❤
Tika